වර්තමානයේ අප රටේ විදුලිබල උත්පාදනයට හැකියාව පවතින ප්‍රධානම දේශීය බලශක්ති ප්‍රභවය ජල විදුලිබල ප්‍රභවයන් වන හෙයින්, ජලවිදුලිබල උත්පාදනයට රට තුළ පවතින හැකියාව උපරිමය දක්වා සංවර්ධනය කළ යුතු බවට ශ්‍රී ලංකාවේ විදුලිබල ක්ෂේත්‍රය සඳහා වන රාජ්‍ය ප්‍රතිපත්ති නියමයන් අපේක්ෂා කරයි. මෙම ප්‍රතිපත්තිය යටතේ, සියළු මහා පරිමාණ ජලවිදුලි උත්පාදන පහසුකම් ඉදිරි අනාගතයේ දී ද රජයේ පාලනය යටතේ පැවතීමට නියමිතය. පෞද්ගලික අංශයේ ආයෝජන කුඩා ජලවිදුලි බලාගාර මගින් විදුලිය ජනනය කිරීම සඳහා භාවිතා කෙරෙනු ඇත.

ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලයේ සහාය කුඩා ජලවිදුලිබල ක්ෂේත්‍රයේ සංවර්ධනය සඳහා ලබා දෙන ලදී. ලංවිම පුනර්ජනණීය බලශක්ති ප්‍රභවයන්ගෙන් විදුලිබලය උත්පාදනය කිරීම 1990 දශකයේ මුල් භාගයේ සිටම ප්‍රවර්ධනය කරන ලද අතර, ඒ සඳහා පුද්ගලික අංශයට අදාල පුහුණු කිරීම්, ධාරිතා වර්ධන කටයුතු, පූර්ව ශක්‍යතා අධ්‍යන කටයුතු සහ සම්පත් ඇගයීම ආදිය ද ඇතුළුව අවශ්‍ය සහාය ලබා දෙන ලද්දේය.

1997 වර්ෂය ආරම්භයේ දී ලංකා විදුලිබල මණ්ඩලය විසින් කුඩා පුනර්ජනනීය බලශක්ති උත්පාදකයින්ගෙන් (SSPs) විදුලිබලය මිලදී ගැනීමේ ක්‍රමවේදය නියමානුකූල බවට පත් කර විධිමත් කරන ලද්දේ සම්මත බලශක්තිය මිලදී ගැනීමේ ගිවිසුම (SPPA) ප්‍රකාශයට පත් කිරීමත් සමගය. එහි වළකාලන ලද පිරිවැය සංකල්පය මත පදනම්ව විදුලිබලය මිලට ගැනීමේ මිල ගණනය කිරීමේ පරිපාටියක් ඇතුලත් විය. එය මෙවො 10ට අඩු ධාරිතාවයකින් යුක්ත විදුලි බලාගාර සියල්ලටම පිරිනමන ලදී. (වළකාලන පිරිවැය සංකල්පය යනු නව බලාගාරයක් තැනීම වෙනුවට තුන්වැනි පාර්ශවයකින් විදුලිය මිලට ගැනීම ඔස්සේ ලංවිම විසින් වළක්වාගන්නා ලද පිරිවැයයි)

අධික පිරිවැයක් දැරීමට සිදුව ඇති තාප විදුලිබල උත්පාදනයේ සිට ශ්‍රී ලංකාවේ විදුලිබල ක්ෂේත්‍රය විවිධාංගීකරණයට ලක් කිරීමේ කටයුත්තේ ප්‍රතිපත්තියක් වශයෙන් පුනර්ජනනීය බලශක්ති ව්‍යාපෘති සංවර්ධනය කිරීම ශ්‍රී ලංකාවේ රජය මගින් හඳුනාගන්නා ලද බැවින් එම ප්‍රතිපත්තිය අනුව පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව (කුඩා ජල විදුලිබල, ජෛව ස්කන්ධ, සුළං ආදී) සංවර්ධනය සඳහා අවශ්‍ය දිරිගැන්වීම් හා ආධාර සපයනු ලැබීය. එමෙන්ම, විදුලිබල උත්පාදනයේදී උපායමාර්ගික අරමුණක් ලෙස විවිධ ඉන්ධන භාවිතය මගින් බලශක්ති සම්පත් විවිධාංගකරණය හා බලශක්ති සුරක්ෂිතතාවය “ජාතික බලශක්ති ප්‍රතිපත්තිය” මගින් 2006 දී හඳුනා ගන්නා ලදී. ඒ අනුව එම උපායමාර්ගික අරමුණේ කොටසක් ලෙස පුනර්ජනනීය බලශක්ති ප්‍රභව සංවර්ධනය හඳුනාගන්නා ලදී. ඉහත සඳහන් කරුණු සැළකිල්ලට ගනිමින් එ‌තෙක් පැවති “වළකාලන ලද පිරිවැය මත පදනම් වූ අයක්‍රමය” (avoided cost based tariff) වෙනුවට, 2007 වර්ෂයේ සිට බලපැවැත්වෙන පරිදි පිරිවැය පදනම්කරගත්, ඒ ඒ තාක්‍ෂණයට විශේෂී, ත්‍රිත්ව ස්ථර අයක්‍රමයක් හඳුන්වා දීමට පියවර ගනු ලැබ ඇත.